بررسی تأثیر آموزش خانواده محور بر خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

تاریخ دریافت 18/10/1394 تاریخ پذیرش 15/12/1394 چکیده پیش‌زمینه و هدف: آموزش خانواده محور در بیماران مبتلا به دیابت می‌تواند نقش مهمی در کنترل این بیماری داشته باشد و موجب کاهش عوارض این بیماری گردد. این مطالعه باهدف تعیین تأثیر آموزش خانواده محور بر خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام گردید. مواد و روش کار: پژوهش حاضر، مطالعه‌ای تجربی از نوع قبل و بعد می‌باشد. 60 نفر از بیماران مبتلا به دیابت که شرایط ورود به مطالعه را داشتند به‌صورت تصادفی انتخاب شده و به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل (30 نفر) و مداخله (30 نفر) تخصیص داده شدند. آموزش خانواده محور در گروه مداخله، به مدت سه ماه انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه فعالیت‌های خودمراقبتی در دیابت بود که به روش مصاحبه قبل و بعد از مداخله در دو گروه تکمیل گردید. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS ویرایش21 و با استفاده از آزمون‌های آمار توصیفی و استنباطی انجام گردید. یافته‌ها: یافته‌های مطالعه نشان داد که بعد از آموزش خانواده محور، میانگین نمرات خودمراقبتی و ابعاد آن ( تغذیه، فعالیت جسمانی، کنترل قند خون و مراقبت از پا) بین دو گروه کنترل و مداخله تفاوت معنی‌داری ازنظر آماری داشت (001/0.(p< میانگین نمرات بعد تبعیت از رژیم دارویی بعد از مداخله بین دو گروه کنترل و مداخله تفاوت آماری معنی‌داری نداشت (05/0 (p>. بحث و نتیجه‌گیری: آموزش خانواده محور توسط پرستار می‌تواند اثرات مهمی را در خودمراقبتی و ابعاد آن (تغذیه، فعالیت جسمانی، کنترل قند خون و مراقبت از پا) در بیماران مبتلا به دیابت ایجاد نماید. لذا پیشنهاد می‌شود پرستاران، خانواده بیماران مبتلا به دیابت را هم آموزش دهند.